Ve işte bugün de gece oldu -yarına Eyvallah; uyanırsak ne alâ, -uyanamazsak, Elvedâ…                                   Selin

Bunalmış, daralmış gönlümdeki Şu fitne nedir ? Aşıkın belini büken, Onu çenk’e çeviren Bu aşk nereden geliyor ? Bu hasta gönül, bedenimde Gece, gündüz, benimle, Onun yüzünden, cenk Ve çatışma içindedir. Bunun sebebi nedir ?

Mevlânâ

Bizim cansız sandığımız her zerre, Her varlık, her hayal uyanıktır. Uyanıklık içindedir. Bizim **Neş’**e ve kederimizden, Dilsiz dudaksız bize haber verirler. Bizi uyandırırlar. Ey insanlar derler: Ne diye birbirinizi sevmiyorsunuz ? Neden birbirinizle anlaşamıyorsunuz ? Birlik ve varlık âleminden haberi olanlardan, habersiz yaşamak Kötü bir iştir.

Mevlânâ

Nezih Uzel’den not: Tüm çabalara ve olağanüstü gayretlere rağmen altı yıldan beri devam eden bu site, ne yazık ki gereken ilgiyi görmemiştir. Yine de beni arayan ve yazılarımla ilgilenmek lutfunu gösteren siz değerli okuyucularıma saygılar sunar ve özürler dileyerek artık “site”ye devam edemeyeceğimi bildiririm. Her şeyin bir öncesi,  bir de sonu vardır. Bu site’nin başlangıçta değerli yapımcısı Caner Ergun ve devamında Murat Çorlu’ya da teşekkürlerimi sunarken “site”nin acilen kapatılması isteğimi  yinelerim. Cümlenin sağlığına dua eder ve yery****üzünde  herkese  başarılar dilerim. "Reftim bâkiyerâ bekâ bâd" [Biz geçtik, kalanlar sağ olsun] Hoşçakalınız.

Asra esef, her birimiz Allah Allah der dilimiz Molla Hünkârdır pirimiz, Biz Mevlevîyiz Mevlevî...

Mevlevî Şeyhi Kemâhlı                      Hacı İbrahim Hakkı Ef.

Not  Bu satırların yazarı şapka kanununun aleyhinde olduğu gerekçesiyle 1924 yılında Şark İstiklal Mahkemesi  kararı  ile idama mahkum edilmiş  ancak karardan iki  ay  önce vefat ettiğinden, infaz yerine getirilememiştir. Bu kararın kaldırılarak Efendi'nin aklanması için uluslararası  kuruluşlarda dâvâ açmak niyetindeyim. Kendisi hakkında bilgi sahibi olanların ve şiirin tamamını bilenlerin lütfen bizi aramasını rıca ediyorum. Nezih Uzel

Zâhidâ dem urma aşktan kapuyu kaktın mı hiç

Sinen üzre âteş-i aşkı acep yakdın mı hiç

Cezbe-i aşka düşüp geyûp melâmet hırkasın

Hayret içre adın divaneye taktın mı hiç

Açılûb mir’ati kalbin nefsinin bed sûreti

Sen temaşa eyleyüp âyineye baktın mı hiç

Himmeti merd-i Hüdâ’dan bir nasihattır sana

Kavcağızın kurudup çakmağın çaktın mı hiç

Derviş **Himmet (**Vef.1630)

Eğer sonsuz bir hayat

Ve mutluk istiyorsan,

Uyuma, Dostun aşk ateşiyle

Yan, yakıl uyuma.

Yüzlerce gece uyudun,

Uykudan ne kazandığını gördün.

Allah rızası için bu gece

Sabaha kadar uyuma.

Mevlânâ

Ey ay yüzlü,böyle bir gecede

Ay gibi sen de uyuma.

Şu dönüp duran gök kubbe gibi

Dönmeye başla, Uyuma.

Bizim uyanıklığımız

Evreni aydınlatan ışık olur.

Sen de bir gece ışığı bekle,

Onu koru, gözet uyuma.

Mevlânâ

alçak kişi, vefâ görünce cefâkâr olur.

Mevlânâ

Yoldaş olalım ikimiz, Gel Dosta gidelim gönül. Haldaş olalım ikimiz, Gel Dosta gidelim gönül.

Bu dünyaya kanmayalım, Fânîdir aldanmayalım. İkimiz söz eyleyelim, Gel Dosta gidelim gönül.

Dünya değildir pâyidar, Aç gözünü canın uyar. Olgil bize yoldaş ü yar, Gel Dosta gidelim gönül.

Bu dünyadan  biz göçelim, O Dost eline uçalım. Arzu hevesten geçelim, Gel Dosta gidelim gönül.

Ölüm haberi gelmeden, Ecel yakamız almadan. Azrail hamle kılmadan, Gel Dosta gidelim gönül.

Gerçek aşkı ir görelim, Hakk’ın haberin alalım. Aşık YUNUS’u bulalım, Gel Dosta gidelim gönül.

Yunus Emre