Sal kendini şiire
O söylesin, sen dinle
Sonra yaz olanları
Ruhuna dolanları
İster kalem ister tuş
Kalbinden yanarak tutuş
Bir gün olacaksın ya tuş
O günü unutma ha… a garip kuş.
Geldim bir zaman bu han’e
Bir kapıdan girdim sevgili vatane
Dört unsurun en hayırlısı
Sonunda döndü hüsrane
Hava su toprak ateş
Olur mu ki sana hep eş ?
Sanırmısın bu ömür ?
Ya beleş, ya beleş
Bedeli eceldir hayatın
Koşarken tökezleyen atın
Sonu bellidir, götürüp atın
Alınmıyor ömür parayla satın
Ödenecek borcun var ey dost senin
Borcunu öde ki dört taraf şenlensin
İnsan olmaktır borcunun fiyakası
Yoktur onun başka türlü takası
İnsan ol da yeryüzü bulsun taze can
Tutturmuşlar “insan hakkı” bir zaman
İnsan ol ki hakkın olsun ey düztaban
Hak verilmez alınır gel sen bana inan
Sarı Şeyh