Sultan tepe tepelerin sultanıydı
Bir sabah şeyhi sırladık oraya
O gece çıktı sevmedi kabrini
Kızdı bize, yendi ölüm kibrini
Kabirsiz bir ölüydüm yaşıyorken
Şimdi kabirli bir diriyim vakit pek erken
Yaşarken ölen bil ki ölünce canlanır
Canı ölen ruh durmaz kanatlanır
Can ruha engeldir bilmelisin
Ruhu olan ebedidir. anlamalısın
Sen bu bedenden canı sürmelisin
Nedir gerçeğin yolu görmelisin
Bir zaman kendimdeydim ben
Bir zaman geldi ben oldum sen
Senden sana bir fayda görmeden
Geçtim gittim ya bu bedenden
Yok kevn ü mekan var mı sandın
Yaşarken sen bu işten usandın
Gönlünde esti ya bahar
Güller açmıyor olmadan har
Sultantepe tepelerin sultanıydı
Sarı şey o yamacın hayranıydı
Tepe’in piri şeyhin canıydı
Her iki mekanda kurbanıydı
Sarı Şeyh