Sultan tepe tepelerin sultanıydı Bir sabah şeyhi sırladık oraya O gece çıktı sevmedi kabrini Kızdı bize, yendi ölüm kibrini
Kabirsiz bir ölüydüm yaşıyorken Şimdi kabirli bir diriyim vakit pek erken Yaşarken ölen bil ki ölünce canlanır Canı ölen ruh durmaz kanatlanır
Can ruha engeldir bilmelisin Ruhu olan ebedidir. anlamalısın Sen bu bedenden canı sürmelisin Nedir gerçeğin yolu görmelisin
Bir zaman kendimdeydim ben Bir zaman geldi ben oldum sen Senden sana bir fayda görmeden Geçtim gittim ya bu bedenden
Yok kevn ü mekan var mı sandın Yaşarken sen bu işten usandın Gönlünde esti ya bahar Güller açmıyor olmadan har
Sultantepe tepelerin sultanıydı Sarı şey o yamacın hayranıydı Tepe’in piri şeyhin canıydı Her iki mekanda kurbanıydı Sarı Şeyh