Kalender nihayet konuştu
Aylardır, yıllardır susuyordu
Yusufçuğa dedi ki:
–Hiç boşuna yorulma,
Sen bana değil,
Sendeki ben’e aşıksın
Bir kalender yaratmışsın kafanda
Onunla oynayıp duruyorsun
Bana hiç dokunma
Bırak kendimle kalayım
Yusufçuk dedi ki:
–Ne zararı var ! Ha bendeki sen,
Ha sen kendin… Bu neyi değiştirir ?
Ben yine de bendeki sen’den yanayım
Bırak ben de kendi kendime yanayım
Beni sevseydin o zaman
Bendeki sen’in yannda
Sende de bir ben olurdu.
Geçinip giderdik
Bir sen,bir ben
Bendeki sen, sendeki ben
Aşkın haritası çizildi
Çizildi de dağlar ovalara doldu
Denizler nehirlere girdi
Ağaçların çiçekleri yer altında açtı
Kökleri göklerde büyüdü
Güneş burcunu aştı
Yıldızlar yollarını şaştı
Neler neler oldu…
Hey yaşlı Kalender !
Sen uyurken neler oldu.