Kalender nihayet konuştu Aylardır, yıllardır susuyordu
Yusufçuğa dedi ki: –Hiç boşuna yorulma, Sen bana değil, Sendeki ben’e aşıksın
Bir kalender yaratmışsın kafanda Onunla oynayıp duruyorsun Bana hiç dokunma Bırak kendimle kalayım
Yusufçuk dedi ki: –Ne zararı var ! Ha bendeki sen, Ha sen kendin… Bu neyi değiştirir ? Ben yine de bendeki sen’den yanayım Bırak ben de kendi kendime yanayım
Beni sevseydin o zaman Bendeki sen’in yannda Sende de bir ben olurdu. Geçinip giderdik Bir sen,bir ben Bendeki sen, sendeki ben
Aşkın haritası çizildi Çizildi de dağlar ovalara doldu Denizler nehirlere girdi Ağaçların çiçekleri yer altında açtı Kökleri göklerde büyüdü
Güneş burcunu aştı Yıldızlar yollarını şaştı Neler neler oldu… Hey yaşlı Kalender ! Sen uyurken neler oldu.