Sal kendini şiire O söylesin, sen dinle Sonra yaz olanları Ruhuna dolanları
İster kalem ister tuş Kalbinden yanarak tutuş Bir gün olacaksın ya tuş O günü unutma ha… a garip kuş.
Geldim bir zaman bu han’e Bir kapıdan girdim sevgili vatane Dört unsurun en hayırlısı Sonunda döndü hüsrane
Hava su toprak ateş Olur mu ki sana hep eş ? Sanırmısın bu ömür ? Ya beleş, ya beleş
Bedeli eceldir hayatın Koşarken tökezleyen atın Sonu bellidir, götürüp atın Alınmıyor ömür parayla satın
Ödenecek borcun var ey dost senin Borcunu öde ki dört taraf şenlensin İnsan olmaktır borcunun fiyakası Yoktur onun başka türlü takası
İnsan ol da yeryüzü bulsun taze can Tutturmuşlar “insan hakkı” bir zaman İnsan ol ki hakkın olsun ey düztaban Hak verilmez alınır gel sen bana inan Sarı Şeyh