Kafamı bozdun da
Ruhuma karışamadın
Kafasız kaldığım,
Belki de iyi oldu.
Ruhum bana yetiyor
Kafamı bozdun da
Dünyamı karıştırdın
Dünyasız kaldım
Belki de iyi oldu
Şeytan benden uzaklaştı
Kafamı bozdun da
Herşeyi berbat ettin
Her şey berbat olunca
Belki de iyi oldu.
Şimdi her şey
Yeniden düzelecek
Buna inanmalısın
Bana inanmalısın
Kafamı bozdun da
Ocağımı bozamadın
Ocağımı bozsaydın
İşte o zaman sen de
Ocaksız kalacaktın
Biliyorsun değil mi ?
Biliyorsun, ama
Belli etmiyorsun.
O halde, kafamı
Neden bozdun ?
Çünkü kafan yoktu.
Ruhumu neden bozamadın ?
Senin ruhun da yoktu.
Bozsaydın ya…
Olmadı değil mi ?
Neden ? Çünkü
Ruh işinden
Anlamıyorsun.