Aracındır senin ruhun neş’en
Hiç durma bunlardan sebeplen
Yıkılırken dünya gitme kalpten
Çıkarma sen tek bir kuruş cepten
Oğul, kardeş hem arkadaş, bacı
Sanma cümlesi sana duacı
Anlayınca bu işler çok acı
Sen de atacaksın baştan tacı
Gördün mü bir tek kul yeryüzünde
Hem işin eğrisi, hem düzünde
Duracak mı sanırsın sözünde
Yanmış yıkılmış ruhu, özünde
Gel kardeş boş sanma bu sözleri
Yakarsın çıraları, közleri
Dinlerken ara sıra bizleri
Çok insanın açıldı gözleri
Geç bu işten sorma gerisini
Ne ötesini, ne berisini
Canlıyken yüzdürme derisini
Kimsenin azdırma perisini