Tahmis-i Yahya bey (16.yüzyıl)
**Ahiret yolu gibi gurbete tenhâ gittim
Gittim ama ne acep valihü şeyda gittim
**Yolun yarısında hey ben aklımı yitirdim
Bir gün oldu sonu geldi dertleri bitirdim
Sensiz kaldım gece ve gündüz ah ü vah ettim
_Mahi koyun gibi boynum büküp hasret ile
Ağlayu ağlayu sensiz yine câna yettim
_Ben zulmü sana değil her an kendime ettim
Ağladım geceler boyu canı kıldım yetim
Bir bir kesildi takatım kalmadı kudretim
_**Seni cânum gibi hoş tutmadum mâh-i siyâm
Bilmedüm kadrüni hayfâ vü dirigâ gitdüm
**_Canımdan hoş tutmaktı muradım ne çare ki
Oruç ayında gurbet içre ne çileler çektim
Kadir bilmekti hüner yazık, çok yazık ettim
**_Ne gönül kaldı ne akl ü firâset ne karar
Eyledüm kenümi bir zâlime yağma gitdüm
_**Gönülden akıldan geçtim geriye ne kaldı
Bir kıymet bilmezin cevrinden terane kaldı
Aşık ki aşkından bir deli divane kaldı
_**Çare yok sabra elümden ne gelür ey YAHYA
Emr-i takdîr-i Hudâ takazâ gitdüm
**_Sabırdır ya, sabırdır yoktur başka teselli
Bu işler elbette çoktan beri bes belli
Rabbin takdirine sarıl bu sana yeterli
Taşlıcalı Yahya bey (16. yüzyıl)