Hocaların hocası Yaşar Nuri
Ona imrendi hem melek hem huri
İlimde yoktur eşi kabul, fakat
Ekranda bol laftan kalmadı takat
İlim ilim ama neye yarar ki
Aşkın adı önde gelir halbuki
İlme kurban etti aşkı bu **Hoca
**Aşk yerine kelam koydu çokça
İbni Hambel, el Mülcem yok bilmem ne
Muaviye’den, **Ali’**den sana ne
Onbeş yüzyıl önce gelmiş birisi
Sonra yüzülmüş adamın derisi
Ekranda var gücüyle bağırıyor
Kim, kimi neden ? neyle çağırıyor
Anlaşılmaz, hâşâ yenmez yutulmaz
Er olan bu fırtınaya tutulmaz
İlim yerinde şatafat yerinde
Ense, kulak fişek, piştov belinde
Çatacak adam arıyor çok **kızgın
**İlmi zulüm etti, pek fazla azgın
Yürürken yerler sarsılır azminden
İnsan bıkar hocanın çenesinden
Din nedir ki ? Allah bir Peygamber hak
Üst tarafı boş işler sen öze bak
Hak vergisi varsa kalbinde bir **nur
**Elbet bulursun sen de bir gün huzur
Bin yıllık lafı getirir koyarsın
Kafamın içini her gün oyarsın
Abbasi ve Emevi muhabbeti
Artık yetti, artık yetti, çok yetti
Ne çektiyse halk okumuştan çekti
Okumuş da şeytan olmuştan çekti
Bırak artık bu işi git evine
Müminleri terk et kendi haline
Duydun ! Hakk yolu onların işleri
Ey hocalar hocası Yaşar Nuri