Bizi Babamız yesin

Nezih Uzel’den not: Bir okuyucumuz “yeme yenilme” konusundaki tartışmaya heyecan verici, muhteşem bir yorumla katılmış. Sonunda “bizi babamız yesin” anlamına gelen bu yorumu burada tekrarlıyarak  bu bahsi sona erdirmeyi düşünmüştüm ama herkesin o kadar çok ilave edeceği şey var ki sonuç alamıyoruz. “Kim kimin tarafından yenilmeyi arzu eder” şeklinde bir anket açmak sanırım gerekli olacak. Yorum şu:

_Cengizus Salutem dat;
Mitolojiye göre ilkin Caelum (Gök) vardı, o kraldı. Sonra oğlu Saturnus dünyaya (hangisine acaba?) geldi ve babası Caelum’un üreme organını orakla biçti, egemenliği eline aldı. Saturnus’un oğulları oldu ama hepsini doğar doğmaz yuttu. Yukarıdaki Goya’nın portresi bunu anlatıyor. Yutulmayı bekleyen çocuklardan biri kaçmayı başardı: Zeus yani Iuppiter. Sonra Iuppiter, babası Saturnus’u Tartarus’a yani Ölüler Diyarı’na gönderdi. Orada Iuppiter, babası Saturnus’un üreme organını orakla biçti. O, Iuppiter’in babası Saturnus tarafından en büyük baba (dede) Caelum’un da üreme organının kesilmesinde kullanılan oraktı. Yani orak sonunda sahibini de yaralamıştı!
Egemenlik mücadelesi insanlık tarihinin en büyük realitesi, baba da tanımaz, oğul da. Kimseye güvenmeyeceksin.
Doğaya mı gidiyorsun? Kırbacını unutma.
Selam
_