Aşık maşuğun kendisi

Sen ne sandın Yusufçuğu, bir böcek mi ?
Ha Kalenderin aşkından ölecek mi ?
Onun için gözden  yaş dökülecek mi ?
Ya Yusufçuğün  kalbi sökülecek mi ?

Yusufçuk bir hayal, Kalender gölgesi
Aslında aşık maşuğun ta kendisi
Sevdi işte heyhat ! olmaz bunun tersi
İnsan alacak bundan gerekli dersi

Sen bir böcek ol, o da garip yaratık
Arama
artık aşkta akıl sır mantık
İster o ister bu, olma sakın alık
Dolaşma, bu yer sana çok kalabalık

Yusufçuğun  yüzüne bakmaz Kalender
Sevgiye
aklını hiç takmaz Kalender
Aşığın aşkı olmuş tarifsiz keder
Aşkı da, aşığını da etmiş heder

Duydu dostlar, yönsüz sevginin yükünü
Anlat dediler Yusufçuğa, öykünü
Yusufçuk belli etmedi söküğünü
İçine gömdü kendi kör düğümünü
                                            *

Bu yazı Kalender Çekirge kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.