Yusufçuk ince narin çelimsiz,
Kalender kaba saba sevimsiz.
Yusufçuk uçar gezer sularda
Kalender gün boyu uykularda.
Sert rüzgarlar Yusufçuğu taşır,
Çekirge hep kafasını kaşır,
Yusufçuk her zaman herkesle dost
Kalenderde yok serecek bir post.
Yusufçuk çalışkandır didinir
Kalender ona bakıp gerinir.
Bir gün Kalender, dedi Yusufçuk
Senin rengin bu gün pek uçuk
Yeşile bürünürdün her zaman,
Ne oldu ? ağzın açık kocaman.
Kalender dedi benle uğraşma,
Kendi yolundan git, sakın şaşma.
Sen sen ol da, ben de ben kalayım
Bırak bu işten ibret alayım.
Sana ne Dedilerse onu yap,
Durma sakın kendine bir yer kap.
Yolcu der ki: susun, ey böcekler,
Sizi de ikiye bölecekler.