Yusufçuk ince narin çelimsiz, Kalender kaba saba sevimsiz.
Yusufçuk uçar gezer sularda Kalender gün boyu uykularda.
Sert rüzgarlar Yusufçuğu taşır, Çekirge hep kafasını kaşır,
Yusufçuk her zaman herkesle dost Kalenderde yok serecek bir post.
Yusufçuk çalışkandır didinir Kalender ona bakıp gerinir.
Bir gün Kalender, dedi Yusufçuk Senin rengin bu gün pek uçuk
Yeşile bürünürdün her zaman, Ne oldu ? ağzın açık kocaman.
Kalender dedi benle uğraşma, Kendi yolundan git, sakın şaşma.
Sen sen ol da, ben de ben kalayım Bırak bu işten ibret alayım.
Sana ne Dedilerse onu yap, Durma sakın kendine bir yer kap.
