Hüsn ü Aşk’tan
Tarz-ı selefe tekaddüm ettim
Bir başka lügat tekellüm ettim
Ben olmadım ol gürûha pey-rev
Uymuş belî Gencevî’ye Hüsrev
Billah bu özge mâcerâdır
Sen bakma ki defter-i belâdır
Zannetme ki şöyle böyle bir söz
Gel sen dahi söyle böyle bir söz
Erbâb-ı sühan tamâm malûm
İşte kalem işte kişver-i Rûm
Gördün mü bu vâdi-i kemîni
Dîvân yolu sanma bu zemîni
Engüşt-i hatâ uzatma öyle
Beş beytine bir nazîre söyle
Az vaktde söyledimse anı
Nâ-puhteliğin değil nişânı
Gördük nice şâhlar gedâlar
Bir anda yapar anı babalar
Gencînede resm-i nev gözettim
Ben açtım o genci ben tükettim
Esrârını Mesnevî‘den aldım
Çaldımsa da mîrî malı çaldım
Fehmetmeğe sen de himmet eyle
Ol gevheri bul da sirkat eyle
Çok görme bu hikmet-i beyânım
Tevfîka havâle eyle cânım
İn dem ki zi şâirî eser nîst
Sultân-ı sühan menem diger nîst