{Tarihten İbretli kesitler}
Malya ovasına gelmiş olan Selçuklu ordusunun başkumandanı Emir Necmeddin, yardımcıları Behramşah Candar, Gürcü Zahiruddin Şir idi. Bin kişilik 3000 altına kiralanmış zırhlı Frank şövalyelerinin başında ise Ferdehala (ya da Frederic) bulunuyordu.
Bu şövalyelere yerliler “demir donlu askerler” adını takmıştı. Savaşın en kızgın yerinde Müslüman Selçuk askeri, Müslüman kardeşlerine karşı silah çekmeyi reddetti. Askerin silahlarını kendi kumandanına çevirmesi an meselesiydi.
Bu durumu gören Başkumandan Emir Necmeddin, o ana kadar yedekte bekleyen hırıstiyan şövalyeleri, cephenin en önüne sürdü. Hırıstiyanlar Müslümanları acımasızca kırdılar. Sonunda Selçuklu feodal sultanlığı, bütün güçlerini seferber ettiği koskoca ordusuyla savaşı kazandı. Az zaman sonra yıkılan bu Devlet, son zaferini kendi halkına karşı kazanmıştı.
Konya Selçuk Sultanları ile Anadolu Türkmen halkı arasındaki iç savaşın başlangıcında Baba İlyas çökmüş tefessüh etmiş, tüm insani değerlerini yitirmiş Alaeddin sarayına karşı Kur’anı kerimi göstererek “Yaşadığınız hayat bu kitabın neresinde yazıyor…? ” diye haykırıyordu.
Savaşı kazanan Frank askerlerinin sağ kalanlarına 1000′er altın ödül verildi. (toplam kolluk kuvvetleri için 12 bin ile 60 bin arasında rakam verilmektedir, Babai halk güçleri için 3 bin ile 6 bin arası rakamlar verilmektedir){Tarihten ibretli kesitler}