**
**Nezih Uzel, Fez Temmuz 2006
Bir değerli okuyucumuzla "felsefe ve aşk" üzerine konuştuk. Şöyle ki:
Merhaba Hocam,
Felsefede de aşk yok mu? Bilgiye olan sevgi değil mi fefsefe..Bilgi de Tanrı değil midir…Bazı filozoflar tanrıyı bu yolla bulmuştur…Bilgiyle …Cüretimi ne olur hoşgörün ben bu konuda biraz kafa yoruyorum .Bence bir kuş düşünün bir kanadı felsefe bir kanadı tasavvuf. Gerçeğe uçmak için iki kanada da gerek var diye düşünüyorum.
Cevap:
Haklısınız ! Hem felsefede aşk, hem de aşkta felsefe vardır. Bir zaman Fas’ta idim, Casablanka’da eski çarşıda dolaşırken kömür satan küçük bir dükkan gördüm, Dikkatle bakınca kömürlerin ortasında bir zenci kadının kımıldadığını farkettim, kadın benim ilgimi görünce güldü, beyaz dişleri göründü. O kapkara dükkanda birden güneş ışığı gibi parlayan dişler, kömür satan zenci kadını ele vermişti. Sonra kadınla birkaç kelime konuştuk. “Kömür satan zenci kadın” felsefe, beyaz dişleri de aşk’tı. Felsefedeki aşk… Kadınla güneşin parlaklığı üzerinde konuşsaydık, işte o da aşk’taki felsefe olurdu.. Selamlar