Bu gün şebi arus.
Bu gece düğün var
Hakk’ın bir sevgili kulu
Bu gece, geç vakit
Rabbine yönelecek.
Bu gün şebi arus,
Bu gece düğün var.
Bir ulu kişi, gece
Gerdeğe girecek.
Bu şanlı hikaye uzun:
Anlatacağım, sıkı durun.
Doğu**'**da Belh'te doğdu
Güneş gibi bir er,
**Batı'**ya çekti onu kader.
Güneşle birlikte yürüdü
Ardından zamanı sürüdü
İzi derindi, açıkça görüldü.
Aşkı olmayanın defteri dürüldü
İnsanlar dediler ki:
“Celaleddin Rabbine aşık oldu...
Ansızın Aşkın bağrına girdi…
Acep ne diledi de, böyle oldu ?”
O bir insandı.
Melek değildi, amma.
“Valihü hayran” oldu…
Hakk'ın izniyle hemen
Huzura alındı erken.
O bir kuldu,
Peygamber değildi, amma,
Kitap yazdı, birkaç satır.
Bilinsin sonsuza dek hatır.
İnsanlar dediler ki:
“Bu nasıl oldu ?”
Soruyu soran, sarardı soldu.
Anladı ki, bu başka bir yoldu.
İnsanlar bir yere toplandılar
**Mevlana’**ya sordular: “ aşk nedir ?”
Cevap verdi: "ben ol da bil"
Olanlar bildi, olmayan kaldı **sefil.
**
Bir akşam vakti son sözünü söyledi:
Yeryüzü onunla Tanrı'yı gözledi
Yaratıklar Yaradanı özledi.
Battı ufuklarında Konya'nın
Yine güneş gibi. İnanın
Aradan Yüz yıllar ve yüz yıllar geçti
Bilmediler. Bilemediler.
Kimseye soramadılar.
İnsanlar boyunlarını büktüler.
Asırlarca söylendi bu **söz
**Gel de bu sırrın bağını çöz !