Bir beyin canı hamama gitmek istedi. Seher vaktinde kölesini uyandırdı, “Kalk Sungur peştemalı,havluyu, hamam tasını al da hamam gidelim” dedi. Köle kalkıp luzumlu eşyaları aldı. Beraberce yola koyuldular, o sırada ezan okundu. Köle namaza çok düşkündü, efendisine yalvardı: “canım efendim, siz şurada biraz oturun, bana da müsaade edin bir namaz kılıp geleyim” dedi. Efendisi müsaade edince Sungur camiye girdi. Cemaatla namazını kıldı. Namaz bitince önce cemaat dağıldı. Ardından imam çıkıp gitti, fakat Sungur görünmedi. Derken kuşluk vakti geldi, efendisi beklemekten usanarak seslendi: “Sungur, namaz biteli saatler oldu, neden gelmiyorsun ? Sungur içerden cevap verdi: “Efendim beni bırakmıyorlar” Efendisi düşündü: camide kimse olamazdı, imam da cemaatla gitmişti. “Camide kimse yok ki, kim seni bırakmıyor ? ” diye seslenince Sungur cevap verdi: “Efendim sizin camiye girmenize kim engel oluyorsa, beni de dışarıya O bırakmıyor” dedi.                                                                Mesnevi’den