Zâhidâ dem urma aşktan kapuyu kaktın mı hiç
Sinen üzre âteş-i aşkı acep yakdın mı hiç
Cezbe-i aşka düşüp geyûp melâmet hırkasın
Hayret içre adın divaneye taktın mı hiç
Açılûb mir’ati kalbin nefsinin bed sûreti
Sen temaşa eyleyüp âyineye baktın mı hiç
Himmeti merd-i Hüdâ’dan bir nasihattır sana
Kavcağızın kurudup çakmağın çaktın mı hiç
Derviş **Himmet (**Vef.1630)