Foto:Fatih Arapoğlu
Bir ağaç kesildi
Güpegündüz,
Herkesin gözü önünde
Kimse karşı çıkmadı.
İki yüz yıldır ayaktaydı.
Ağaç kendini savunamadı.
Yıkıldı gitti…
Dostu yoktu… eli kolu yoktu.
Ağaç kendini savunamadı
Sessiz ağladı.
Gözü yoktu ki, yaşı olsun.
Kaçarak bir yere gizlenmedi.
Vakur, asil, görkemli
Ölüme pek mert gitti…
Sapanca’da bir ağaç kesildi,
Dostu yoktu…Ancak,
Tohumu ve nesli duruyor.
Yine üreyecek, öcünü alacak.
Ağaç dedi ki:
Bana değil,
Size yazık oldu.
Sapanca'da bir ağaç kesildi,
Ağacın sevabı iki yüz yıldır
onu diken, isimsiz dedenin
Defterine yazılıyordu.
Şimdi onu "kesenin" günahı da
Yüzlerce yıl, acımasız kaatilinin
Defterine yazılacak...