Aşık maşuğun kendisi

Sen ne sandın Yusufçuğu, bir böcek mi ?
Ha Kalenderin aşkından ölecek mi ?
Onun için gözden  yaş dökülecek mi ?
Ya Yusufçuğün  kalbi sökülecek mi ?

Yusufçuk bir hayal, Kalender gölgesi
Aslında aşık maşuğun ta kendisi
Sevdi işte heyhat ! olmaz bunun tersi
İnsan alacak bundan gerekli dersi

Sen bir böcek ol, o da garip yaratık
Arama
artık aşkta akıl sır mantık
İster o ister bu, olma sakın alık
Dolaşma, bu yer sana çok kalabalık

Yusufçuğun  yüzüne bakmaz Kalender
Sevgiye
aklını hiç takmaz **Kalender
**Aşığın aşkı olmuş tarifsiz **keder
**Aşkı da, aşığını da etmiş heder

Duydu dostlar, yönsüz sevginin **yükünü
**Anlat dediler Yusufçuğa, öykünü
Yusufçuk belli etmedi söküğünü
İçine gömdü kendi kör **düğümünü
**                                            *