Olur’la olmaz ikizdi. Onbir yaşındaydılar Bir gecede büyüdüler… Saçlarına ak düştü, bellerine kurak düştü. Nâzik bedenleri yamuldu, gözleri yumuldu. Dudakları buruldu, kafaları kuruldu. Bacakları çarpık, paçaları yırtık, giysileri pırtık. İşleri çetrefil, kimse olmaz onlara kefil. Yandaşları hep sefil, saksıda kurumuş karanfil, Bunlar hasta, komşular yasta**.** Sırtları açık, her ikisi de doğuştan kaçık. Karınları aç, ruhları sevgiye muhtaç,
Neden böyle oldu ? Kimse bilmedi.Nasıl oldu ? Yine bilmediler.
Bunlar hilkat gâribesi miydi ? insan harâbesi miydi ? Bedensiz varlıklar mıydı ? yaradılmamış mahlûklar mıydı Bunların hepsi doğruydu… Bunlar hem hilkat gâribesi, hem insan harâbesi, hem bedensiz varlıklar, hem de yaradılmamış mahlûklardı…
Olur dedi ki :
-Bak kardeşim Olmaz, her şeye olmaz deme… olmaz olmaz…
Olmaz dedi ki:
-Sen nasıl istersen, can kardeşimsin, ikizimsin, olur…
- Nasıl “olur��? dersin, senin adın Olmaz… Yalan söyleme.
-Sen yalan söyleme sana yalan olmaz…
-Bak yine olmaz dedin…
-O zaman olur. -Sana olur, bana olmaz.
-Ne olmaz ? -Olmayacak şey olmaz.
-Olacak şey de olmaz…
-Ne olur, ne olmaz. -Hem olur, hem olmaz.
**-**Nedir ? -Operasyon.
-Yani ?
-Olunca olur, olmazsa olmaz…
Olurla Olmaz bir kahveye girdiler. Olur dedi ki –Çay getir, Olmaz dedi ki – Kahve getir, Olur dedi ki olmaz, Olmaz dedi ki olur. Tam kavga çıkacakken çay kahve geldi. Çay Olur’a, kahve Olmaz’a veya kahve Olmaz’a çay Olur’a…neyse. Fışşşşt yazamadın, boşver.
Olur dedi ki bir gün Olmaz’a: -Neden Irak’a girmek “olmaz��? diyorsun ? -Sen neden “olur��? diyorsun ? -Ben “Olurum��? da ondan… -Ben de “Olmazım��? da ondan… siyasi konuları eşeleme, -Sen de beni deşeleme ?
Olur dedi ki bir gün Olmaz’a: –Neden evlenmiyorsun ? –Olmaz ? –Neden olmaz ? –Öncelikle benim adım “Olmaz “ sonralıkla evlilik şundan olmaz: kadın erkek iki insan hiçbir zaman çarktan çıkma, birbirine uymaz, ancak birinin yarısı öbürünün yarısına belki uyar, biri bir yarısını, öbürü ikinci yarısını terk edecek, sonra geriye kalan iki yarı birbirine denk düşüp birleşecek, bütün olacak…O bütünden de bir çocuk doğacak… –O zaman olur mu ? –Olur… –Yine sapıttın, adın Olmaz “olur��? diyorsun. –Sen “olmaz��? mı diyorsun ? –Hayır, “olur��? diyorum. –Ne olur ? –Evlilik olur, –Nasıl olur ? –Öncelikle benim adım “Olur��? sonralıkla evlilik şundan olur: aile kurulacak, çocuk doğacak nesil üreyecek, sen yaşlanacaksın, gece gündüz kaşınacaksın, evden eve taşınacaksın, yüzüne bakan çıkmayacak, çocuklar kaçacak, karı uçacak, belki de kaçmazlar, belki de karı uçmaz… Bir “Belki��? ye bir hayat kurulur mu ? "belki" de kurulur. Salak “Olmaz��? seni ben, yaşlandığında görecem… O zaman “olmaz��? larına pişman olacaksın. Keşke ben “Olmaz��? olacağıma, olmaz olsaydım, diyeceksin.
–Olur, bırak bu ayakları da beni evlendir, sana inandım. Haydi düğün edelim…
–Olmaz…
–Yeter sıkıldım, kes artık şunu…
–Olmaz…
–Olur, hasta etme beni,
–Ne yapayım, adam yazıp duruyor…
–Elini tut, klavyesini dağıt, kafasını kır…
–Olur.